Henryk Ryszard Osten-Ostachiewicz – Głuchy artysta malarz, urodził się 28 lipca 1911 roku w Wilnie. Mając rok zachorował na szkarlatynę, która spowodowała głuchotę. Uczył się w warszawskim Instytucie Głuchych i Ociemniałych oraz uczęszczał na wieczorowe kursy malarstwa i sztuki stosowanej.
Henryk jako pierwszy działacz, tuż po wojnie przeniósł się na stałe z Warszawy do Szczecina razem z Głuchoniemą żoną i córką. I to właśnie on, razem z żoną, zaczął organizować spotkania głuchych w Szczecinie. Najpierw we własnym mieszkaniu, a później gdzieś w suterenie. Brał czynny udział w życiu kulturalnym i społecznym.
Był jednym z współzałożycieli Związku Polskich Artystów Plastyków w Szczecinie. W 1949 roku znalazł lokal przy ul. Monte Casino, kiedyś Armii Czerwonej i tam mieściła się siedziba PZG do 1980 roku. Był inicjatorem tworzenia koła PZG oraz Prezesem w latach 1949-1954. Prowadził on kursy języka polskiego dla analfabetów głuchych, aby głusi rozumieli i znali język polski. Oprócz tego specjalizował się w zakresie malarstwa sztalugowego i grafiki użytkowej. Malował wspaniałe, ciepłe pejzaże oraz wysmakowane portrety.
Zmarł w roku 1974. Na budynku, w którym mieszkał przy al. Jana Pawła II 41 w Szczecinie, gdzie artysta żył, tworzył i spotykali się głusi, wisi teraz tablica pamiątkowa.
Warto obejrzeć film z serii “Historia głuchych artystów” przez inicjatywę GAG (Grupy Artystów Głuchych). Tam zobaczycie jego stworzone obrazy oraz zapoznasz jego pełną historię.