Czy bobomigi są tylko dla dzieci głuchych? Otóż nie. Bobomigi są dla wszystkich maluszków, dla słyszących jak i Głuchych. Mój syn jest słyszący, a bobomigi wprowadziłam już w bardzo wczesnym okresie jego życia. Pokazywałam mu obrazki i przedmioty, jednocześnie migałam i mówiłam ich nazwy. Do dziś pamiętam jak pierwszy znak pokazał “Motyl” w wieku 5 miesięcy. Dziś po prawie trzyletniej praktyce prowadzenia tej metody mogę stwierdzić, że dzięki niej mój syn szybciej zaczął mówić, a jego zasób słów jest bardzo bogaty.
Co to są bobomigi?
Bobomigi to metoda porozumiewanie się z dzieckiem za pomocą najprostszych słów języka migowego, a dokładniej PJM-u, czyli Polskiego Języka Migowego, zanim jeszcze maluch nauczy się mówić. Dzięki zastosowaniu gestów dziecko może “mówić” o swoich potrzebach, spostrzeżeniach i uczuciach.
Historia bobomigów.
Joseph Gracia, tłumacz amerykańskiego języka migowego w latach 70-tych XX wieku zwrócił uwagę na to, że niesłyszący rodzice o wiele szybciej porozumiewają się ze swoimi dziećmi niż rodzice słyszący. Rozpoczął badania na słyszących dzieciach, próbując wykorzystać znaki języka migowego do komunikacji już z 6-miesięcznymi niemowlętami. Tak właśnie zaczęła powstawać innowacyjna metoda komunikacji z dziećmi.
Jakie są zalety bobomigów?
- Szybsza samoświadomość swojego ciała.
- Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
- Miganie przez synchronizacje półkul prowadzi do lepszej koordynacji oka-ręka.
- Rozwija pamięć, wyobraźnię i zdolność koncentracji, łatwiej przychodzi nauka czytania “pisania, liczenia”.
- Zmniejszenie się do minimum ryzyka dysleksji.
- Wcześniejsza komunikacja i lepsze więzi z rodzicami.
- Wcześniej rozpoczęty proces mówienia (badania pokazały, że dzieci, które migają o wiele wcześniej zaczynają mówić).
- Wyższa IQ o 10-12 punktów.
- Rozwija słownictwo ( dwuletnie dzieci znają średnio o 50 więcej słów niż dzieci, które nie migały).
- Poziom słownictwa migającego trzylatka jest równy poziomowi nie migającego czterolatka.
- Większa pewność siebie dziecka.
Od kiedy można zacząć?
Bobomigi można rozpocząć od 6 m.ż., ale każde dziecko jest inne, więc jest najważniejsze, że wykazuje ono już zainteresowanie światem. Komunikacja pomiędzy dzieckiem a rodzicem jest bardzo ważna. Warto do dziecka caly czas mówić i migać, aż przyjdzie ten dzień, że dziecko pokaże swój pierwszy znak. Dziecko, które zacznie migać ma większą sprawność rączek, mowę ciała, mimikę i mowę. Znając już kilka znaków, ćwiczy ono pamięć, poznaje własne ciało i przestrzeń. I o wiele wcześniej zaczyna mówić. Tak zauważyłam u mojego syna.
Miganie może być przydatne również dla tych dzieci, które słyszą, ale nie mówią, np. dzieci z zespołem Downa, autystycznych, z porażeniem migowym, apraksją mowy, afazją, dzieci z upośledzeniem zdolności uczenia się.
Jak nauczyć się bobomigów?
Bardzo lubię wprowadzić zabawy migowe dla dzieci. Opiszę wam, jak ja prowadziłam zabawy z moim synem. Przy miganiu ważne jest, aby był kontakt wzrokowy. Miganie zaczęłam, gdy on miał ok. 3-4 miesięcy.
- pokazując pojedyncze obrazki, migałam i mówiłam
- pokazując owoce, warzywa i różne przedmioty migałam i mówiłam
- głodny potworek – dziecko wkładało do buzi potworka odpowiedni obrazek, kiedy pokazałam znak migowy
- czytanie książek, czytaj i migaj
- śpiewanie piosenek w języku migowym np. “Stary niedźwiedź mocno śpi”, “Zielony ogórek”…
- gra memory, ćwiczenie pamięci dwóch takich samych obrazków. Dziecko wyszukuje brakujące pary, dzięki temu ćwiczy pamięć
- i powtarza znane gesty.
Literatura:
- Maja Czajkowska-Kisil “Fakty i mity na temat edukacji specjalnej”
- Danuta Mikulaska “Gadające paluszki-bobomigi”